พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๘ สุตตันตปิฎกที่ ๒๐ ขุททกนิกาย ชาดกภาค ๒
ใน พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ เป็นเล่มที่รวมเรื่องชาดกที่เล็กๆน้อยๆรวมกันถึง ๕๒๕ เรื่อง แต่ในพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๘ นี้มีเพียง ๒๒ เรื่อง เพราะเป็นเรื่องยาวๆทั้งนั้น โดย ๑๒ เรื่องแรกเป็นเรื่องที่มีคำฉันท์ ส่วน ๑๐ เรื่องหลัง คือเรื่องที่เรียกว่า มหานิบาตชาดก แปลว่า ชาดกที่ชุมนุมเรื่องใหญ่ หรือที่โบราณเรียกว่า ทศชาติ
(ข้อมูลจาก : พระไตรปิฎกฉบับประชาชน อ.สุชีพ ปุญญานุภาพ)
ทศชาติชาดก เป็น ชาดกที่สำคัญ กล่าวถึง 10 ชาติสุดท้ายของพระโพธิสัตว์ ก่อนจะเสวยพระชาติมาเกิดเป็นพระพุทธเจ้า หรือเจ้าชายสิทธัตถะแห่งศากยวงศ์ ชาดกทั้ง 10 เรื่อง มีดังนี้
• ชาติที่ 1 เตมีย์ชาดก เพื่อบำเพ็ญเนกขัมมบารมี
• ชาติที่ 2 ชนกชาดก เพื่อบำเพ็ญวิริยบารมี
• ชาติที่ 3 สุวรรณสามชาดก เพื่อบำเพ็ญเมตตาบารมี
• ชาติที่ 4 เนมิราชชาดก เพื่อบำเพ็ญอธิษฐานบารมี
• ชาติที่ 5 มโหสถชาดก เพื่อบำเพ็ญปัญญาบารมี
• ชาติที่ 6 ภูริทัตชาดก เพื่อบำเพ็ญศีลบารมี
• ชาติที่ 7 จันทชาดก เพื่อบำเพ็ญขันติบารมี
• ชาติที่ 8 นารทชาดก เพื่อบำเพ็ญอุเบกขาบารมี
• ชาติที่ 9 วิทูรชาดก เพื่อบำเพ็ญสัจจบารมี
• ชาติที่ 10 เวสสันดรชาดก เพื่อบำเพ็ญทานบารมี
หัวใจพระเจ้าสิบชาติคือ เต ชะ สุ เน มะ ภู จะ นา วิ เว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น